کاوش موضوع نمک زدایی
صفحه اصلی
نمک زدایی
نمکزدایی یا شیرین کردن آب (به انگلیسی: Desalination or desalination) اشاره به هر یک از چند فرایندی است که مقداری نمک و سایر مواد معدنی را از آب شور جدا میکند. همچنین بهطور کلی، منظور از نمکزدایی حذف نمکها و مواد معدنی همانند نمکزدایی خاک است.
آب شور جهت تولید آب شیرینی که برای مصرف انسان یا آبیاری مناسب است، نمکزدایی میشود. یک محصول جانبی بالقوه از نمکزدایی، نمک است. نمکزدایی در کشتیهای بزرگ و زیردریایی مورد استفاده قرار میگیرد. بیشتر سرمایهگذاریهای اخیر در نمکزدایی، بر توسعه راههای مقرون به صرفه تأمین آب شیرین برای استفاده انسان، متمرکز شدهاست. در کنار بازیافت آب از فاضلاب، این یکی از چندین منابع تأمین آب مستقل از بارش است.
در مقیاس بزرگ، نمکزدایی بهطور معمول با استفاده از مقدار زیادی انرژی، زیرساختهای اختصاصی و گرانقیمت انجام میشود که آن را از آب تازه به دست آمده از منابع معمول مانند رودخانهها یا آبهای زیرزمینی گرانتر میسازد.
تقریباً بین ۱۶٬۰۰۰ تا ۲۳٬۰۰۰ کارخانه آبشیرینکن فعال در ۱۷۷ کشور جهان وجود دارد که در مجموع حدود ۹۵ میلیون متر مکعب آب شیرین در روز تولید میکنند. کشورهای خشکسال خاورمیانه که به دریاها دسترسی دارند، بیشترین تناسب را برای استفاده از آب شیرینشده دارند. موفقترین کشورهای خاورمیانه در این زمینه عبارتاند از: ایران، عربستان سعودی، امارات متحده عربی و اسرائیل.
نمکزدایی به ویژه مناسب کشورهایی مانند استرالیا است، که بهطور سنتی بر روی جمعآوری بارش پشت سدها برای تأمین منابع آب آشامیدنی خود اتکا میکند. به گفته انجمن بینالمللی نمکزدایی در سال ۲۰۰۹، ۱۴۴۵۱ واحد نمکزدایی در سراسر جهان در حال بهرهبرداری بوده که ۹/۵۹ میلیون مترمکعب در روز تولید میکردهاند، با افزایش تولید سالیانه برابر ۳/۱۲٪. تولید در سال ۲۰۱۰ برابر ۶۸ میلیون مترمکعب بوده و انتظار میرود که تا سال ۲۰۲۰ به ۱۲۰ میلیون مترمکعب برسد، ۴۰ میلیون مترمکعب در خاورمیانه برنامهریزی شدهاست. بزرگترین کارخانه آب شیرین کن در جهان کارخانه نمکزدایی جبل علی (فاز ۲) در امارات متحده عربی است.
در پی بحران شدید آب در ایران که ناشی از کاهش مستمر بارندگیها و نیز سوءمدیریت مزمن منابع آبی توسط حکومت است، نمکزدایی (شیرینسازی آب دریا) بهعنوان یکی از گزینههای اصلی برای مقابله با کمآبی مطرح شدهاست. با اینحال، اجرای گسترده این فناوریها با چالشهای عمدهای مواجه است؛ از جمله کمبود سرمایهگذاری خارجی، دسترسی محدود به فناوریهای پیشرفته و مهمتر از همه، تحریمهای بینالمللی که مانعی اساسی در مسیر واردات تجهیزات تخصصی و همکاریهای منطقهای محسوب میشود.... بیشتر در ویکی پدیا